Το 1997, ο Τιτανικός του Τζέιμς Κάμερον έβαλε πλώρη για τις κινηματογραφικές αίθουσες. Η επιτυχία της ταινίας υπήρξε τόσο μεγάλη όσο το όνομα του υπερωκεάνιου, τόσο οικονομικά με 1.8 δις έσοδα παγκοσμίως, όσο και καλλιτεχνικά, αφού απέσπασε 11 Όσκαρ.
Ακριβώς έναν αιώνα μετά το θρυλικό ταξίδι (στις 6 Απριλίου του 1912), ο Τιτανικός ξανακάνει την εμφάνισή του σε τεχνολογία 3D.Η καλλιτεχνική διαδικασία της εκ νέου παρουσίασης της ταινίας σε τρισδιάστατη μορφή, έγινε εξολοκλήρου κάτω από την επίβλεψη του τελειομανούς Τζέιμς Κάμερον και του εδώ και χρόνια συνεργάτη του, παραγωγού Τζον Λαντάου.
Ο Τζ.Κάμερον καθοδήγησε τους τεχνικούς έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όχι μόνο για να κάνει πιο έντονο τον αγώνα των ηρώων του για επιβίωση, αλλά και για να αποκαλύψει τη δύναμη του 3D, ώστε να γίνουν έκδηλα τα ανθρώπινα συναισθήματα.
«Το 3D εμπλουτίζει ακόμα και τις πιο συναρπαστικές, μα και συναισθηματικές στιγμές του Τιτανικού», εξηγεί ο Κάμερον. «Τώρα περισσότερο από ποτέ, νιώθεις ότι βρίσκεσαι εκεί και περνάς όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ο Τζακ και η Ρόουζ. Το 3D ανεβάζει την εμπειρία σε άλλο επίπεδο» λέει ο σκηνοθέτης.
Όποια και αν είναι η πηγή της δύναμής του, ο Τιτανικός απέκτησε μια δική του ζωή. Οι νεαροί, πολλά υποσχόμενοι ηθοποιοί που υποδύονται το ερωτευμένο ζευγάρι, ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο και η Κέιτ Γουίνσλετ, εκτοξεύτηκαν στο καλλιτεχνικό στερέωμα, κατακτώντας μια σταδιοδρομία γεμάτη διακρίσεις – ενώ ταυτόχρονα ο Κάμερον συνέχιζε τη διαρκή βελτίωση της κινηματογραφικής τεχνολογίας, γεγονός που οδήγησε στην πρωτοφανή επιτυχία του Avatar και έδειξε τις δυνατότητες του 3D.
Η ιστορία
Στο κατάστρωμα του Τιτανικού, του πιο διάσημου πλοίου της Ιστορίας, εκτυλίσσεται ένα ειδύλλιο στη διάρκεια του μοιραίου παρθενικού ταξιδιού.
Το 1912 ο Τιτανικός αποτελούσε το μεγαλύτερο κινούμενο αντικείμενο που είχε κατασκευαστεί ποτέ, το καμάρι της εταιρείας ατμόπλοιων White Star Line. Ήταν το πολυτελέστερο και πιο προηγμένο καράβι της εποχής του, το απόλυτο «πλοίο των ονείρων» για να διασχίσει κανείς τους ωκεανούς πριν την εποχή των αεροπλάνων – κι όμως στις 15 Απριλίου, ακριβώς έναν αιώνα πριν, μετέφερε 1.500 ανθρώπους στο θάνατό τους, στα παγωμένα νερά του Βόρειου Ατλαντικού.
Η ιστορία ξεκινάει στον υγρό τάφο του πλοίου, στα τέσσερις χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του Ατλαντικού. Ένας φιλόδοξος τυχοδιώκτης (Μπιλ Πάξτον) αναζητά τους θησαυρούς του υπερωκεάνιου, για να ανακαλύψει τελικά μια ιστορία που δεν είχε ειπωθεί. Το τραγικό ναυάγιο διαλύεται για να αποκαλύψει το λαμπερό πλωτό παλάτι τη στιγμή που ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει το παρθενικό του ταξίδι από την Αγγλία.
Ανάμεσα στους χιλιάδες επιβάτες, η Ρόουζ ΝτεΒιτ Μπιουκάτερ (η Κέιτ Γουίνσλετ) μια 17χρονη κοπέλα της αμερικανικής υψηλής κοινωνίας που ασφυκτιά από τις άκαμπτες προσδοκίες της κοινωνίας, η οποία ερωτεύεται τον νεαρό Τζακ Ντόσον (Λεονάρντο ΝτιΚάπριο), έναν επιβάτη τρίτης κατηγορίας.
Η ιστορία τους κινείται παράλληλα με την μοίρα του Τιτανικού.
Η μετατροπή
Ο Κάμερον άρχισε να εξερευνά την δημιουργική χρήση του 3D το 2001, ξεκινώντας μια σειρά διακεκριμένων τρισδιάστατων ντοκιμαντέρ με το Ghosts Of The Abyss. Έπειτα ρίχτηκε στο Avatar, μια ταινία σημαντική για την εξέλιξη του 3D.
Ο Κάμερον εξαρχής δημιουργούσε δικά του συστήματα και τεχνικές που θα ενδυνάμωναν τις δυνατότητες της καινούργιας φόρμας: για παράδειγμα το σύστημα Fusion Camera, που δημιουργήθηκε από την εταιρεία του Cameron-Pace Group, και αποτελεί στο καλύτερο σύστημα στερεοσκοπικής κάμερας στον κόσμο.
«Πάντοτε πίστευα ότι η τεχνολογία που μόλις ανατέλλει θα οδηγούσε σ’ ένα εκπληκτικό τρισδιάστατο μέλλον», εξηγεί ο Κάμερον.
«Ο Τιτανικός είναι το παιδί μου, και γι' αυτό θέλησα να σηκώσω τα μανίκια και να ασχοληθώ με κάθε βήμα της μετατροπής. Το να παραδώσω την ταινία σε αυτή τη νέα μορφή για την 100στή επέτειο είχε μεγάλη σημασία, καθώς συνέπιπτε με την ωρίμανση της τεχνολογίας 3D. Είμαι ενθουσιασμένος που η ταινία θα ξαναταξιδέψει στους κινηματογράφους και πάλι, καθώς όλα αυτά τα συναισθήματα αγάπης, απώλειας, και τόσα άλλα βαθύτερα νοήματα θα μπορούν να βρουν το δρόμο τους προς το κοινό» λέει ο σκηνοθέτης.
Αν και πολλοί ανησυχούν ότι η ταινία αποτελεί μια προσπάθεια να αποκομίσει το στούντιο μερικά ακόμα χρήματα. Με τη γνωστή τελειομανία του Τζέιμς Κάμερον, όμως, ενδέχεται το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο του αναμενόμενου.
«Ήθελα να σιγουρευτώ πως η μετατροπή θα ήταν πειστική και χωρίς κανένα συμβιβασμό», λέει ο ίδιος ο Κάμερον.
«Ήθελα να δίνει την αίσθηση πως είχε γυριστεί εξαρχής με στερεοσκοπικές κάμερες – αυτό ήταν το στάνταρ που είχα θέσει. Κάναμε κάποια τεστ με πολυπληθείς σκηνές, όπου ο κόσμος έτρεχε πάνω στο πλοίο, για να δούμε αν μπορούσαμε να συλλάβουμε αυτή την περιπλοκότητα. Ξέραμε ήδη ότι ο Τιτανικός ήταν τέλειος για μορφή 3D, αυτό που επιβεβαιώσαμε ήταν ότι και η τεχνολογία 3D είχε εξελιχθεί στο ιδανικό επίπεδο» προσθέτει.
«Το 3D δεν ενισχύει μόνο τα θεαματικά σκηνικά και τη δράση, αλλά και την ένταση των ανθρώπινων σχέσεων. Οι πιο προσωπικές στιγμές είναι πολύ ισχυρές γιατί νιώθεις ότι βρίσκεσαι εκεί, μαζί με τους πρωταγωνιστές, τα πάθη τους, τους φόβους και τις ελπίδες τους. Θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που το Χόλιγουντ μέχρι στιγμής έχει παραγνωρίσει: νομίζουν ότι το 3D είναι μια επικάλυψη πάνω σε ταινίες δράσης ή animation. Το 3D όμως έχει τη δυνατότητα επίσης να δημιουργήσει μεγάλη συναισθηματική ένταση». Το επιχείρημά του το απέδειξε φέτος ο Μάρτιν Σκορσέζε με το Hugo.
Η μετατροπή ξεκίνησε με το σκανάρισμα ενός 4Κ digital master από το αρχικό αρνητικό των 35mm, το οποίο έδιωξε όλες τις οπτικές ατέλειες. Η κόπια πέρασε έπειτα από μια μακρόχρονη διαδικασία, κατά την οποία 300 τεχνικοί επένδυσαν περισσότερες από 750.000 εργατοώρες για να «σμιλέψουν» την αυθεντική φωτογραφία σε ψηφιακή τρισδιάστατη εικόνα, γεμάτη βάθος και έκταση.
Ο σκηνοθέτης εξηγεί: «Η μετατροπή μιας ταινίας σε τρισδιάστατη μορφή δεν είναι σαν να κουνάς ένα μαγικό ραβδάκι. Δεν υπάρχει κάποιο έτοιμο πρόγραμμα υπολογιστή που να μετατρέπει σε 3D τα πάντα, όταν δεν υπάρχει η ανάλογη πληροφορία από την αρχική φωτογραφία. Έτσι έπρεπε να δημιουργήσουμε τα πάντα από την αρχή. Εκατοντάδες καλλιτέχνες και τεχνικοί δούλεψαν ακούραστα για να σκιαγραφήσουν κάθε αντικείμενο στο κάθε πλάνο, μέχρι και στο πρόσωπο του κάθε χαρακτήρα».
Ο Τζέιμς Κάμερον θεωρεί ότι η ταινία θα έχει σήμερα μια εντελώς διαφορετική σημασία για κάποιον που το είδε πρώτη φορά 15 χρόνια πριν. Δηλώνει, πάντως, ενθουσιασμένος με την προοπτική να δει την ταινία και μια νέα γενιά θεατών. Ο ίδιος, πάντως, υποστηρίζει ότι «το ζήτημα με τον Τιτανικό, τόσο τότε όσο και τώρα, είναι ότι μιλάει στους ανθρώπους όλων των ηλικιών ανεξαιρέτως».
Στις ελληνικές αίθουσες η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται από τις 5 Απριλίου.